ช่วยเเนะนำการฝึกจิตหน่อยครับ

ผมอายุ22ปี ตอบนี้กำลังฝึกนั่งสมาธิอยู่

 

เเต่จิตผมไม่ค่อบนิ่งเรย คอยจะคิดนู่นคิดนี่

 

มีเทคนิคอะไรให้ฝึกง่ายกว่านี้ไหมคับ

 

เเล้วนานไหมคับกว่าจะเข้าฌานได้

 .. สำหรับ คุณ Ruangsin นับว่่ามหัศจรรย์ใจเป็นพิเศษ อะไรจะโชคดียังงั้น ฝึกสมาธิมาตั้งแต่อายุ 13  ที่แปลกใจนะเพราะชีวิตฉันเวียนวนอยู่กับการเรียนและทำงาน  ก็เพื่อยังชีพน่ะนะคะ.. แต่กระนั้นก็เรียนในสายวิทยาศาสตร์ประยุกต์ในสิ่งที่มองไม่เห็น จับต้องไม่ได้.. แต่มีพลัง.. หมดภาระในชีวิตก็หาทางไปเรื่อย ๆ ค่ะ..แต่มันก็ไม่ใช่ ..ตั้งแต่ทำขนม ตัดเสื้อผ้า ของชำร่วย...หลักสูตรสั้น  จนไปเรียนหลักสูตรยาว.. เอาเกียรตินิยมรามฯ อันดับ 1 มาอีกใบ..ก็เพราะ...หา..หา..อะไรมาเติม..ช่องว่างชีวิต...ที่คิดว่ามันยังขาด...

...ดิฉันก็คนหนึ่งที่ถูกปลูกฝังให้กลัวบ้าเพราะนั่งสมาธิ ..และก็เคยเห็นเพื่อน..ระหว่างที่เรียนมหาวิทยาลัยไปบวชตอนปิดเทอม จากเรียนดี ๆ กลับมาเบลอเลย.. ก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร... ทำให้ไม่เคยกล้านั่งสมาธิเลย...

... จนกระทั่งหา...และหาอะไรมาเติมสิ่งที่เรียกว่าขาด...ไม่ได้... จึงเดินเข้าสู่เส้นทางธรรม...และก็พบว่าใช่ มันคือวิทยาศาสตร์ที่มองไม่เห็น... เส้นทางที่ดิฉันถูกใจและรู้สึกคุ้นเคยอย่างประหลาด... ขณะนี้ก็ฝึกอาณาปานสติอยู่ อาศัยอ่านหนังสือหลาย ๆ เล่ม.. และสอบถามผู้ที่ฝึกมาก่อน.. ก็เพราะความที่ชอบเรียนเป็นนิสัย .. และไฝ่หาสิ่งดี ๆ เข้าสู่ชีวิตตัวเองค่ะ...  

.... ก็เพิ่งเริ่มปฏิบัติธรรมครั้งแรกในชีวิตเมื่อเดือน กุมภาพันธ์กับมีนาคมนี้เอง ผ่านไป 2 เดือนล่อไป 3 คอร์ส ติด ๆ กัีน  ... ปิดเทอมลูกหลานอยู่ด้วย..จากต่างจังหวัด..มันก็ต้องหยุดทำหน้าที่ทางโลก 2 เดือน.. พอเปิดเทอม มิถุนายน ก็จะไปอีก 3 คอร์สติดกันนี่...(1-12 มิย และ 29 มิย. - 10 กค. และ 14 กค. -17 กค.)และขณะนี้ก็เรียนอภิธรรมทางไปรษณย์ควบคู่ไปด้วย..แบบนี้ยังถูกประเมินว่าเป็นคนต้องการอะไรง่าย ๆ โดยไม่ใช้ความเพียร..55555..ฉันคงต้องปรับปรุงตัวเองให้มากขึ้นกระมัง

.... การที่จะรู้ว่าอะไรเหมาะกับตัวเองหรือไม่ มันก็ต้องเรียนรู้ ทดลองก่อน และตัวดิฉันก็สนใจกสิณเหมือนกันนะคะ... อยากได้ที่มันเย็น ๆ อย่าง น้ำ ลม.. หรือแสงนวล ๆ .. อยากลองดู.. สงสัยต้องอาศัยคุณเป็นที่ปรึกษาแล้วละ  ตอนนี้ขอลาไปปฏิบัติธรรม 12 วันก่อนนะคะ

พระพุทธองค์สอนเพื่อการหลุดพ้น สอนเพื่อการละอัตตา ที่มีสติปัฏฐาน 4  บนทางสายเอก แห่ง มรรค และ ให้ความสำคัญกับความเชื่อ ตามที่ปรากฏใน กาลามสูตร ดังนั้น บรรดาความรู้ใดๆที่ได้ร่ำเรียนมา ล้วนเป็นวิธีปฏิบัติ รูปแบบปฏิบัติ ตามที่ครูอาจารย์ที่ท่านได้พบนำมาสอน ซึ่งวิธีการเหล่านั้นล้วนเข้ากับความถนัดของท่านจึงทำให้ท่านเข้าถึงได้ง่าย และท่านยึดถือเป็นวิธีการหรือรูปแบบ แต่เป็นความไม่ถนัดของเราทำให้กลายเป็นยาก ซึ่งทางที่ควรก็คือยึดถือแนวทาง อย่ายึดถือวิธีการหรือรูปแบบ อย่ายึดติดกับความรู้หรือการรับรู้ เพราะสิ่งเหล่านี้จะปรุงแต่งให้เรารู้สึก ค้นหาความถนัดตามแนวทางที่จะก่อให้เกิดสมาธิได้ เกิดการเจริญสติได้ เมื่อนั้นทุกสิ่งที่เราไม่รู้จะรู้ได้ด้วยตนเองไม่มีใครสอนกันได้ เพราะการเจริญสติตามสติปัฏฐาน 4 กาย เวทนา จิต และธรรม จะเกิดขึ้นไปพร้อมๆกัน เพียงแต่สติของเราจะมีความละเอียดที่จะจับการเปลี่ยนแปลงและแยกแยะได้ขนาดไหน และเมื่อจับการเปลี่ยนแปลงและแกแยะได้ละเอียดที่สุดแล้ว นิพพาน คือสิ่งที่สามารถไปถึงได้ .......แต่กว่าจะถึง....หากขาดครูอาจารย์คอยชี้แนะ(แค่ชี้แนะไม่ใช่ชี้นำ) หากพื้นฐานของจิตใจไม่เข้มแข็ง ยังมีความอยาก ติดอยู่ในโลกียะ นั่นแหละจะเกิดการปรุงแต่งตามจินตนาการที่หลุดโลก ซึ่งก็ คือ การกลับไปสู่การ ขาดสติ (บ้า) แต่หากจิตใจเข้มแข็งก็สามารถผ่านสิ่งเหล่านี้ไปได้ด้วยตนเอง ซึ่งจะเกิดกับคนที่ผ่านการฝึกมานานแบบค่อยเป็นค่อยไป ไม่ใช่การก้าวกระโดด 

คำแนะนำก็คือ หาวิธีที่เราถนัดที่สุด ไม่อึดอัด ไม่ทรมานตนเอง ให้พบ รู้สึกดีและมีความสุขที่ได้ปฏิบัติ แล้วเมื่อนั้นก้าวต่อไปสำหรับเราอยู่ไม่ไกลแล้ว เพราะบางคนกว่าจะหาแนวทางที่เราถนัดที่สุดได้ก็ใช้เวลานานมาก เพราะเราไปติดอยู่กับตัวหนังสือ มากกว่าทำความเข้าใจกับตัวหนังสือ ลองย้อนกลับไปอ่านกาลามสูตรแล้วทำความเข้าใจจะเห็นความจริง เพราะเรื่องของการหลุดพ้นเป็นเรื่องของ "ปัญญา"  

 ... นั่งดูลมหายใจเฉย ๆ ....  แล้วมันเหมือนจะสั่นโยกเบา ๆ แล้วก็หายไป..ก็นึกว่า..หิวข้าวจะเป็นลมมั๊ง ...แต่มันก็เป็นสั่นทุกวัน... ผ่านมาจนบัดนี้ ..ก็นั่งต่อไปเรื่อย .. จนแน่ใจ มันสั่น.. โยก...ถ้าปล่อยไปเรื่อย ๆ จะโยกแรงขึ้น... ก็สั่งให้หยุด..มันก็หยุด...ชั่วครู่มันก็เริ่มโยกเบา ๆ ..แล้วก็หนักขึ้น ...รำคาญ..  น่ะ...   ทำไงจะนั่งนิ่ง ๆ ไม่ต้องมาคอยบังคับให้หยุดสั่น.... และทำไมมันต้องสั่นด้วย...

         ที่จะให้มันนิ่งก็เพราะฉันจะนั่งพิจารณา เวทนาในร่างกาย ..ว่ามันอนิจจัง .. มันก็เห็นเวทนาต่าง ๆ ชัดเจน... (ไม่ได้นั่งสมาธิเพื่อการอื่น).. พอดีอยากได้ผู้มีประสบการณ์ ช่วยกรุณาแนะนำค่ะ...  

 ... และแล้วมันก็นิ่ง.... นิ่งแล้วค่ะ....นิ่งในความรู้สึกที่แปลก  แสงสว่างนวล  ตอนแรกก็ขนลุกวาบ ตลอดต้ว เหมือนตัวขยายขึ้น ก็นั่งต่อไปเรื่อย.. ไม่สนใจ.. จับลมหายใจอย่างเดียว..ก็เริ่มรู้สึกสงบ... สงบขึ้นเรื่อย ๆ และ ไม่อยากออกจากสมาธิ....ที่เล่ามาทั้งหมดคือ ประสบการณ์ของคนที่ไม่เคยรู้เลย ไม่เคยฝึกธรรมะเลย กับก้าวแรกที่มืดสนิท และมืดจริง ๆ ... พยายามคลำหาทางมาในเวลาช่่วงสั้น ๆ ที่เริ่มต้น ...  เพราะกระทู้นี้..ก็..เพื่อคนที่เริ่มต้น...และเพื่ิอคนที่ก้าวต่อไป...ในทิศทางที่แต่ละคนค้นหา และเลือกเอง ...  

จิตเกิดความท้อถอย  อ่อนแอ ท้อแท้  ควรแก้ไขอย่างไร

narok868's picture

ตัวเราก็คล้ายกันกับ เบ็ดตกปลา นั่นแหละ จิตใจก็เหมือน ปลา ถ้ากายเรานิ่ง จิตก็จะเริ่มวนเข้ามา วนเข้ามา ในที่สุดก็นิ่ง เหมือนปลาที่กำลังเข้ามาติดเบ็ด

Pages