วิชาธรรมธาตุ อักษรขอม พระคาถา

 อักษรขอม

บูรพาจารย์ของไทย ตั้งแต่อดีต เมื่อเริ่มต้นศึกษาวิชาธรรมธาตุ หรือ การฝึกพลังจิต สายธรรมแบบไทย มักจะให้ศิษย์ฝึกฝนเรียนรู้ อักขระ พระคาถา ควบคู่ไปกับการฝึกจิต ซึ่งพระคาถาต่างๆ หรือ เคล็ดวิชาโบราณต่างๆ มักบันทึกไว้เป็นอักษรโบราณ เช่น อักษรขอมไทย อักษรธรรมอีสาน หรือ อักษรธรรมล้านนา

การบันทึกไว้ด้วยภาษาโบราณนั้น เหตุผลหนึ่งคือ เพื่อเป็นการคัดเลือกบุคคลผู้ที่จะสืบทอดวิชา ต้องเป็นบุคคลที่มีความสนใจจริงจังจึงจะสามารถอ่านและเรียนได้ บุคคลธรรมดาทั่วไปจะมิสามารถอ่านออก

เหตุผลอีกประการคือ การอนุรักษ์ รากฐานของวิชา หากผู้ใด ไม่เข้าใจในคุณวิเศษของอักขระทั้งปวง ย่อมยากที่จะสำเร็จวิชา หรือ โบราณเรียกว่า สำเร็จธาตุ ได้เลย

วิชาเหล่านี้ เป็นวิชา พุทธศาสตร์ มิใช่วิชาไสยศาสตร์หรือมนต์ดำแต่อย่างใด พระอริยเจ้าในอดีตจำนวนมากล้วนแต่เป็นผู้สำเร็จธาตุด้วยกันทั้งสิ้น เช่น หลวงปู่พระครูเทพโลกอุดร ,หลวงปู่สำเร็จลุน แห่งนครจำปาศักดิ์ , หลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า , หากเป็นฆารวาสที่ได้รับความเคารพ เช่น กรมหลวงชุมพร เขตอุดมศักดิ์  และยังมีผู้สำเร็จธาตุท่านอื่นอีกจำนวนมาก

ผมเคยได้พบผู้ฝึกจิต นั่งสมาธิหลายท่าน เมื่อฝึกไปถึงระดับหนึ่ง บางครั้งเกิดภาพนิมิตเห็น อักขระธรรมสีทอง มาปรากฎให้เห็น แต่ก็ไม่สามารถอ่าน หรือ แม้แต่จะจดจำได้ เพราะไม่เคยมีพื้นฐานด้านอักขระมาก่อน ซึ่งนับว่าเสียดายโอกาสอย่างยิ่ง

พระเกจิอาจารย์หลายท่าน เมื่อปรากฎอักขระธรรมในนิมิต ท่านได้จดจำมาใช้ในการโปรดญาติโยม ล้วนแต่ปรากฎผลสำเร็จ

ดังนั้นหากผู้ใด ประสงค์จะศึกษาวิชาพลังจิตตามครูบูรพาจารย์ในอดีต จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องรู้อักขระเป็นพื้นฐาน ซึ่งต่อไปทางเราจะทยอยนำมาเขียนเพื่อเป็นวิทยาทานสำหรับผู้ที่สนใจต่อไป

ข้อคิดเห็น

ผมได้ศึกษาอักษรเขมรมาจากท่านสุคามีเชิงมีสระผมเรียนวันละ  10  ตัวท่านสุคาเป็นเขมรเเท้

ผมอธิบายได้บางสระ ม่ ส่วนไม้เอกนี่เรียกว่า ปเตาะสามารถใช่ได้ถึง 3 ตัวเสียงก็เกี่ยวกับการใช่เหมือนกัน เช่น ค  า   ถ้า ค. มารวมกันกับ อา ไม่อ่านว่าคาเเต่อ่านว่า  เกีย   เพราะ  ค.  เป็นเสียงหนักออกเป็นโกเพราะเริ่มเรียน กอ คอ โก โข โง ต้องท่องตัวเชิงด้วยเพราะตัวเชิงสำคัญมาก ผมท่องเป็นภาษาเขรมหัดไปเองแล.....ศิษ ท่าน  สุคา  โชติญาโน

อักษรขอมไทย กับ อักษรเขมร ถึงแม้จะมีรากฐานเหมือนกัน แต่คนไทยไม่ได้ใช้แบบเขมรครับ

เวลาเขียนนั้น ของไทยเรา มี 2 แบบใหญ่ๆ คือ

1  ถอดคำอ่าน เป็นภาษา บาลี สันสกฤต เช่น พระคาถาต่างๆ

2. ถอดคำอ่าน เป็นภาษาไทยโบราณ ใช้ในการจดบันทึกความรู้ ให้อ่านได้เฉพาะคนที่ความรู้เท่านั้น ดังนั้นถึงแม้จะเป็นคนเขมรแต่ถ้าไม่รู้ภาษาไทยก็อ่านขอมไทยไม่ออกครับ เรื่องนี้ผมเคยทดลองกับคนเขมรมาแล้วครับ

ภาษาในโลกนี้  เป็นสัญลักษณ์ ทั้งหมด ขึ้นอยู่กับผู้ใช้

ชอบมากครับเรื่องการฝึกสมาธิ

 

อยากศึกษาดูเพราะสนใจอยู่แล้ว

 

จะเรียนอักษรขอมไทยไม่ใช่เรื่องง่ายจะต้องรู้พระคาถาป้องตัวเสียก่อนจึงจะเรียนได้น่ะคับเพราะอักขรบางตัวจะทำให้เรารู้สึกมึนหัวหรือที่เขาเรียกว่าของเข้าตัวครับ

อยากเรียนอักขระขอม แต่ไม่รู้จะเรียนที่ไหน ใครรู้วานบอก ขอบคุณครับ

อยากอ่านออกเขียนได้แต่ไม่รู้จะฝึกกับที่ไหนใครรู้ช่วยบอกทีครับ

 

อยากรู้วิธีการฝึกสมาธิฉบับของหลวงพ่อวิริยังครับ

Pages