.... นอนหลับยาก.. เพราะ.. ความเคยชินกับอดีต .. ในเรื่องงานที่ต้องนอนดึก และ ที่พักอาศัยอยู่ท่ามกลางสิ่งแวดล้อมที่ไม่น่าปลอดภัย .. ก็เลยยิ่งเป็นผลให้ทำงานดึกยิ่งขึ้น.. เคยชินมาถึงปัจจุบัน  แม้บางครั้งจะฝึกนอนหัวค่ำ.. ตื่นเช้ามืดได้เฉพาะกิจ(เพื่อไปแสวงหาครู อาจารย์ สอนธรรมะ) นอนที่บ้านหลับได้..แต่พอไปค้างนอกบ้าน.. ก็นอนไม่หลับอีก.. มันกลัว..ขึ้นมาเอง.. สวดมนต์ ก็เอาไม่อยู่.. นั่งสมาธิ..นอนสมาธิ.. ยังไม่หลับเลย... คงจะทำไม่ถูกวิธี..

... อยากถามว่า  จะฝึกสมาธิอย่างไร.. จึงจะสั่งจิตใต้สำนึกให้หลับได้.. แนะนำด้วยค่ะ

คือผมมีเรื่องอยากจะถามคับ คือผมสงสัยว่าที่ผมป็นคืออะไรคับ คือ1 ผมจะมีอากาศใจสั่นมือชาแล้วก็กริ๊ดมือข้างซ้ายก็จำกำวางไว้ข้างเอวข้างขวาก็จะชูขึ้นร่ายรำโบกไปมาตาหลับตาตลอดผมเห้นเป็นเงาผู้กำลังร่ายรำในท่าที่ผมทำ เวลาไปสถานที่กำลังทำพิธีบวงสรวงจะเป็นบางครั้ง 2 เวลาผมฝันว่ากำหนีอะไรผมมักจะเหาะไปทุกครั้งเลยแต่เหาะไม่สูงนะคับ 3 ผมเจอน้องคนนึกที่เค้ามีซิกเซนด้านนี้เค้าทักผมว่ามีอะไรตามมาห้าคนเค้าบอกเป้นผู้ชายใส่เครื่องทรงนึงคนมากับบริวารอีกสี่คน เค้าบอกว่าเป้นงูเค้าติดตามมาเพือจะสื่ออะไรสักอย่างแต่เค้าสือให้ไม่ได้ ประจวบเหมาะกับที่ผมดูรายการหนึ่งมีหมอดูท่านนึงบอกว่าเค้าพบคนที่ท่านมีอาการเหมือนลักษณที่ผมเป้นเค้าบอกว่าเป้นพวกนาคีนาคา 4 ผมมีความรู้สึกว่าผมกำลังรอพบเจอใครบางคนอยู่รู้สึกเหมือนเฝ้ารอมานาน 5มักภาพเกี่ยวคนที่ผมผูกพันด้วยขึ้นมาในหัวแล้วเห้นการเหล่านั้นมักเป้นจิง ท่านผู้รู้ช่ายแนะนำผมหน่อยคับ หลายสิ่งผมเริ่มสับสัน ผมควรทำเช่นไรหรือทุกสิ่งเป้นแค่ผมอุปทานไปเอง